Efenddiimmi nerede kalmıştık? Biran için Heredot gibi hissettim kendimi.Bu yazıdan önce eski postlarımızı (bi geçmişe gidiyo bi şimdiye kafam karışıyo anlamıyoooroooomm :P yu ar nambır van rabitcik) okudum ne kadar eğleniyormuşuz. Şimdiyse üzerimizde sürekli bir gerginlik sürekli bir intihara meylillik(tamam abartmayı seviyorum ne olmuş yani) var. Sevgili biricik salt özgün tektanecik yazarlarım ne için böyle hal ve tavırlar içindeyiz sorarım size?Stem mi ne bu bende bilmiyorum öyle yazdım işte öyle.Yav nereden nereye..Kapatalım bunu olmaz böyle.İşte böyle böyle saçmalamadan önce sizlere düşlerken çok ama çok hoşuma giden ama iş anlatmaya gelince ne bi istek ne bi şevk ne de bir arzu hissetmediğim projemden bahsetmeye devam ediyorum.Gerçekten benim neyim var hiçbir planımı işleme koyamıyorum.Halbuki beni iş bitirici olarak bilirdik bazılarımızın aksine..!
Heh Rüzgarın Kızı diyordum. Şimdi henüz 18 olamasakta mezun oluceğiz değil mi yoldaşlar.Eh bende düşündüm kü balomuz niye diğerlerinin ki gibi olsun.Hep aynı monotonluk ..Gönül yeni şeyler görmek ister.Bu sebeptendir ki isterim ki balomuzda herbirimizin içinde yatan pavarottiyi açığa çıkartmak isterim. Ama bilmeteyim ki bu kadar şarkı bizim için bile fazla bunun içinde bir çözümü var.Mini mini birler çalışkan ikiler bize yardım etsinler.Yani sürekli bir canlı müzik olsun .Öyle orkestraydı piyanist şantördü falan bunlar zor şeyler bize sadece şarkının sözsüz kısımlarını ayarlayabilecek bir sesçi lazım.(ne düzgün bi terim hatırlıyamadım).Diğer fikir parçacıklarımı pijama partisine saklıyorum...
Panki Punki
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder